جراحی کاهش وزن : ملاحظات متخصصین فیتنس

جراحی کاهش وزن : ملاحظات متخصصین فیتنس

یکی ازعمل­های جراحی رایج، انجام جراحی ­با هدف کاهش وزن می­باشد، بنابراین کسب اطلاعات در خصوص عمل بای پس معده و سایر روش­های مشابه در درمان چاقی، جهت انجام تمرینات ورزشی شخص، حائز اهمیت می­باشد.

چنانچه شما متخصص کاهش وزن، مربی خصوصی و یا یک مشاور تغذیه می­باشید، لازم است برای راهنمایی شاگردانی که عمل­های لاغری انجام داده­اند، اطلاعات خود را در زمینه چاقی بالا ببرید.

حال به بررسثی این مقاله می­پردازیم!

عمل­های لاغری چه میزان رواج دارند؟

42. 7 درصد مردم آمریکا دچار چاقی مفرط هستند(شاخص توده بدنی بیش از 40kg/m2) که این آمار 9. 2 درصد از کل جمعیت را تحت تاثیر قرار می­دهد(بر اساس اضافه وزن و چاقی بزرگسالان در سال 2019). اما با وجود برنامه­های رژیم غذایی و تناسب اندام، همچنان تعداد این افراد(چاق) در سراسر جهان، روبه افزایش می­باشد.

بر اساس توصیه­های انجمن جراحی متابولیک و باریاتریک آمریکا(2020)، چنانچه فردی دارای BMI بالای 40kg/m2 باشد(وزن 100 پوند و یا بیشتر) و یا، با وجود تلاش­های بی­شمار در رسیدن به وزن موردنظر موفق نبوده­، کاندید مناسبی برای جراحی بای پس معده است. افراد با BMI بالای 35kg/m2 و همچنین دارای بیماری­های جانبی نظیر فشار خون بالا و دیابت، مناسب جراحی باریاتریک می­باشند(ASMBS. 2019)

مربیان اغلب در قبال ایجاد و اجرای برنامه تمرینی ایمن و موثر برای بیمارانی که جراحی باریاتریک داشته­اند، مسئوول هستند. این نوع افراد برای مربیان چالش­های بسیاری ایجاد می­کنند که می­بایست مورد توجه قرار گیرد. اگرچه، ارزیابی نیازها و ردیابی داده­ها، موفقیت افراد جهت رسیدن به سبک زندگی سالم و حفظ وزنی ایده­ال در طولانی مدت را بصورت چشمگیر تضمین خواهد نمود.

فیزیولوژی کاهش وزن: پس از جراحی بای پس معده

علیرغم وجود جراحی­های متعدد لاغری، تمرکز این بحث، بر روش ROUX-en-Y می­باشد.

جراح جهت ایجاد کیسه­ای تقریبا به اندازه یک گردو، بخش کوچکی از معده را در نظر میگیرد و آن را مستقیما به قسمت میانی روده کوچک و صل می­کند و بدین ترتیب، جذب بخش اعظمی از مواد مغذی محدود می­شود. از نظر تئوریک این روش میزان کل کالری قابل مصرف را محدود نموده و با فرآیند سوء جذب به عنوان مکانیزم اصلی کاهش وزن، عمل مینماید، اگرچه عوامل متابولیکی دیگری وجود دارند که به کاهش وزن بیمارچاق کمک می­نمایند(عوامل هورمونی، روانی و فیزیولوژیکی)، لازم به ذکر است که تاثیر این عوامل کاملا روشن نشده است(Park & Torquati, 2011).

ارزیابی نیازها در بیماری که عمل بای پس معده انجام داده است.

ورزش بخش مهمی از روند بهبودی پس از جراحی ROUX-en-Y می­باشد، چراکه به پیشرفت­های متابولیکی و همچنین حفظ توده بدن کمک می­نماید. بعلاوه اکثر این افراد شیوه زندگی کم تحرکی داشته ­اند که این امر زمینه ساز تشدید علائم زیر می­باشد: فشار خون، دیس لیپیدمی، عملکرد ضعیف قلب، حرکات ضعیف که منجر به مشکلات استخوانی و بروز دیابت می­گردد. یک برنامه ورزشی منظم می­تواند به بیمار، جهت رسیدن به پیشرفت در این زمینه کمک کند. اما حفظ یک برنامه ورزشی منظم پس از عمل، برای بسیاری از بیماران که تحت جراحی بای پس معده قرار گرفته اند، دشوار خواهد بود. (Coen & Goodpaster. 2016)

ملاحظات جراحی

عمل ROUX-en-Y یک جراحی بزرگ است و اطلاع از این امر برای متخصصین فیتنس ضروری می­باشد، بخصوص هنگام طراحی برنامه­های تمرینی مربوط به مرکز بدن که در پی احتمال فتق و جدایش شکمی اعمال می­شود(Stegen et al. . 2009). اخذ گواهی ورزش از جراح بیمار بسیار مهم می­باشد. بعلاوه لازم است، شاگرد فرم ارزیابی PAR-Q که پرسشنامه آمادگی فعالیت جسمانی می­باشد را تکمیل نموده تا هرگونه عواقبی که ممکن است برنامه تمرینی را تحت تاثیر قرار دهد مستند سازد، عواملی نظیر فشار خون بالا، دیابت(پارگی پوست، گردش خون ضعیف) و عملکرد ضعیف قلبی. (Clark et al. 2014).

ارزیابی حرکت

اختلال حرکتی در این افراد به دلایل مختلف، بسیار شایع­ می­باشد. در مرحله اول، به دلیل وجود ” تانوس ” در اکثر مواقع، بسیاری از این شاگردان بخش عمده روز خود را در حالت نشسته و با بار وزنه مکانیکی سپری می­کنند. تاندونیت(التهاب تاندون) ناشی از اضافه وزن، تحلیل تاندون­ها و اختلالات حرکتی نیز از موارد رایج هستند. (Fairley et al. . 2013).

ارزیابی حرکت اسکوات از بالای سر(OHSA) می­تواند در تعیین الگوهای اجرایی معیوب شاگرد نقش داشته باشد و همچنین به متخصصین فیتنس در ایجاد برنامه تمرینی موثر کمک نماید. الگوهای رایج که عدم تعادل عضلات در شاگردان را نشان می­دهد، در قسمت پایین تنه، شامل سطح پایین فعالیت درعضلات سرینی میانه/بزرگ، تثبیت کننده های داخلی مرکز بدن، عضله درشت نی قدامی و همسترینگ می­باشد. بدین ترتیب فعالیت بیش از حد، غالبا در قسمت­های ادداکتورها، ساق پا و خم کننده­های لگنی دیده می­شود.

ناهماهنگی­های رایج در قسمت بالا تنه، شامل فعالیت بیش از حد عضلات پشتی بزرگ/ گرد بزرگ و سینه ای بزرگ /کوچک، ذوزنقه ای فوقانی و در پی آن سطح پایین فعالیت چرخاننده­های بیرونی (فوق خاری، گرد کوچک و تحت خاری) و بعلاوه ذوزنقه­ی میانی و تحتانی، خم کننده­های گردنی و عضلات رومبوئید را شامل می­شود(Clark et al. 2014).

ارزیابی حرکت شنا و سایر ارزیابی­ها در خصوص بررسی مقاومت عضلات، به دلیل وجود عارضه و بیماری، برای این دسته از افراد مناسب نمی­باشد( دیابت، نارسایی قلبی). ارزیابی انعطاف­پذیری به صورت هدفمند نیز می­تواند، جهت بررسی توده چربی افراد چالش برانگیز باشد. بعلاوه، انجام ارزیابی یک تکرار بیشینه می­تواند سبب بروز فشار به قلب شود و انجام این تست اغلب در افرادی که جراحی بای پس معده انجام داده اند ممنوع است(Stegen et al. 2009).

اکثر افرادیکه تحت عمل بای پس معده قرار گرفته­اند معمولا دارای سابقه بی تحرکی یا استقامت عضلانی ضعیف هستند. میزان پیشرفت شاگردان به چگونگی پیروی آنها از برنامه تمرینی بستگی دارد. آموزش الگوهای حرکتی مناسب، در این مرحله مهمتر از توسعه قدرت و استقامت می­باشد(Clark et al . 2014).

جهت بررسی روند پیشرفت الگوهای حرکتی معیوب و ارزیابی آمادگی شاگرد جهت تمرینات پیشرفته­تر و قدرتی، می­توان ” OHSA “را بصورت پراکنده هر ماه تکرار نمود.

ارزیابی توده بدنی

تست بیوامپدانس (BIA) (بادی کمپوزیشن)، می­تواند روشی مناسب جهت اندازه­گیری میزان کاهش چربی و توده بدنی، پس از جراحی بای پس معده باشد. BIA از جمله تست­های مهم است، چراکه سوء تغذیه جزئی از پیامدهای جراحی ROUX-en-Y می­باشد که می­تواند منجر به از دست رفتن عضلات و همچنین چربی شود. انجام تمرینات قدرتی و مصرف پروتئین کافی می­تواند از دست رفتن بافت ماهیچه را جبران نماید. مطالعه اولیه BIA و نیز بررسی­های ماهانه، جهت پیگیری پیشرفت کاهش وزن و همچمین نظارت بر و ضعیت بافت ماهیچه­ها توصیه می­گردد(de Freitas Junior et al . 2014).

ارزیابی قلبی- تنفسی

ارزیابی قلبی – تنفسی یک مقیاس مهم جهت بررسی میزان پیشرفت شاگردی می­باشد که تحت جراحی بای پس معده قرار گرفته است. آزمون 3 دقیقه­ای پله YMCA و آزمون 6 دقیقه­ای پیاده روی هر دو، مقیاس­های معتبری از vo2 max افراد با چاقی مفرط را ارائه می­نمایند. اگرچه آزمون YMCA  نیازمند تجهیزات و زمان کمتری می­باشد و در مراکز تناسب اندام ممکن است بعنوان روشی جایگزین مورد استفاده قرار گیرد. لازم است جهت پیگیری پیشرفت شاگرد با هدف بهبود عملکرد سیستم گردش خون، آزمون را هر 6-8 هفته تکرار نمایید(Hong et al. 2019).

ملاحظات تغذیه­ای / آبرسانی

عملی نظیر ROUX-en-Y که منجر به سوء جذب میگردد، عواقب غذایی بسیاری در پی دارد، که می­تواند عملکرد تمرینی را تحت تاثیر قرار دهد. معمولا کمبود پروتئین و همچنین آهن، فولات، و یتامین D، کلسیم، تیامین و ویتامین B12 در این بیماران مشاهده می­شود. بعلاوه، در صورتیکه فرد کربوهیدرات را در حجم عادی مصرف نماید، سندرم دامپینگ رخ می­دهد که می­تواند منجر به ناراحتی شدید دستگاه گوارش، استفراغ و اسهال گردد. همچنین هیدراسیون از جمله عوارض این روش می­باشد، چراکه معده جهت جلوگیری از کم آبی، در سال اول پس از جراحی تا زمان باز شدن و افزایش حجم بقایا (کیسه) قادر به نگه داشتن مایعات کافی نمی­باشد(Sherf Dagan et al . 2017).

این نواقص می­توانند متخصص فیتنس را در طراحی برنامه تمرینی برای این شاگردان دچار چالش سازد. سطوح پایین آهن در بدن می­تواند ظرفیت حمل اکسیژن و تبادل گازها را مختل نماید و استقامت قلبی تنفسی را تضعیف نماید. بعلاوه سوء جذب پروتئین و کمبود و یتامین B12 می­تواند موجب کاهش سنتز عضلات پس از تمرین قدرتی شود، همچنین کمبود کلسیم در بروز مشکلاتی نظیر، گرفتگی عضلات نقش دارد.

کم آبی بدن می­تواند سبب بروز اختلال در سیستم خنک کننده بدن و کاهش حجم پلاسمای خون گردد و همانند تاثیری که تخلیه ذخایر گلیکوژن در پی کمبود کربوهیدرات در رژیم غذایی بر فعالیت­ها میگذارد، انجام فعالیت­های استقامتی نیز دشوار خواهد شد. (Lukaski . 2004)

مربی باید، شاگرد را طی فازهای تمرینی مختلف به آهستگی رشد دهد، بعلاوه لازم است، جهت اطمینان از کاهش مراقبت­های تغذیه­ای، هیدراسیون و همچنین تکمیل آزمایشات با پزشک و متخصص تغذیه شاگرد، همکاری نزدیک داشته باشد(فردی که و ضعیت بیمار را از نزدیک بررسی می­کند).

راهکارهایی نظیر، استفاده از مکمل­های و یتامین، نوشیدن مکرر آب حین تمرین و در طول روز(با توجه به اینکه بسیاری از راه­حل­های هیدراسیون بدن، می­تواند منجر به سندرم دامپینگ گردد و باید از آنها اجتناب نمود)، زمانبندی مصرف کربوهیدرات حوالی ساعات تمرینی و مصرف پروتئین پس از تمرین، راه حل­هایی هستند که می­توانند به بیمار باریاتریک کمک نمایند تا، با وجود چالش­های تغذیه­ای، با استفاده از یک برنامه تمرینی موفق شود(Petering & webb . 2009).

ملاحظات روانشناختی

ورزش اغلب، سبب تغییر شیوه زندگی بسیاری از بیماران بای-پس معده می­شود و انجام آن بسیار توصیه می­گردد. رعایت ورزش در این نوع شاگردان ممکن است در بسیاری از شرایط سخت باشد. انجام یک غربالگری، بعنوان نوعی ارزیابی جهت تعیین میزان انگیزه شاگرد برای ورزش و همچنین تغییر عادات او توصیه میشود . این ارزیابی را می­توان با گرفتن همکاری از روانشناس بیمار(بعنوان فردی که در تیم جراحی باریاتریک حضور داشته) و یا مرکز تناسب اندام، انجام داد. جهت استمرار ارزیابی انگیزه کلی شاگرد، پیگیری آزمایشات هر 1 الی 2 ماه توصیه می­شود(Stegen et al 2009).

نتیجه ­گیری

فردی که تحت عمل جراحی بای پس معده قرار گرفته­ است، متخصص فیتنس را درامر برنامه نویسی دچار چالش­های و یژه_­­ای می­نماید، اگرچه بواسطه­ی ارزیابی­های مناسب، غربالگری­های مجدد و منظم، پیگیری­های دقیق از طریق تیم پزشکی بیمار، این افراد می­توانند در اعمال تغییرات بلند مدت در زندگی خود موفق باشند.

منابع

ASMBS. (2019). Who is a Candidate for Bariatric Surgery? | Patients | ASMBS. American Society for Metabolic and Bariatric Surgery. https://asmbs. org/patients/who-is-a-candidate-for-bariatric-surgery

Clark, M. A. , Lucett, S. C. , Mcgill, E. , Montel, I. , Sutton, B. , & Sports, O. (2014). NASM essentials of corrective exercise training. Burlington Jones & Bartlett Learning.

Coen, P. M. , & Goodpaster, B. H. (2016). A role for exercise after bariatric surgery? Diabetes, Obesity & Metabolism, 18(1), 16–23. https://doi. org/10. 1111/dom. 12545

de Freitas Junior, W. R. , Ilias, E. J. , Kassab, P. , Cordts, R. , Porto, P. G. , Martins Rodrigues, F. C. , Ali Taha, M. I. , Carrara, P. , de Carvalho Aguiar, I. , de Oliveira, L. V. F. , Castro, O. , & Malheiros, C. A. (2014). Assessment of the body composition and the loss of fat-free mass through bioelectric impedance analysis in patients who underwent open gastric bypass. The Scientific World Journal, 2014. https://doi. org/10. 1155/2014/843253

Defining adult overweight and obesity. (2019). Centers for Disease Control and Prevention. https://www. cdc. gov/obesity/adult/defining. html

Fairley, J. , Toppi, J. , Cicuttini, F. M. , Wluka, A. E. , Giles, G. G. , Cook, J. , O’Sullivan, R. , & Wang, Y. (2013). Obesity is a risk factor for patellar tendinopathy in middle-aged adults without clinical knee osteoarthritis. Obesity Research & Clinical Practice, 7, e108. https://doi. org/10. 1016/j. orcp. 2013. 12. 694

Gill, D. L. , Fasczewski, K. S. , Reifsteck, E. J. , Rothberger, S. M. , & Davis, P. G. (2018). Evaluation of an exercise program for post-bariatric surgery patients: views of participants. Obesity Science & Practice, 4(3), 259–267. https://doi. org/10. 1002/osp4. 165

Hong, S. H. , Yang, H. I. , Kim, D. -I. , Gonzales, T. I. , Brage, S. , & Jeon, J. Y. (2019). Validation of Submaximal Step Tests and the 6-Min Walk Test for Predicting Maximal Oxygen Consumption in Young and Healthy Participants. International Journal of Environmental Research and Public Health, 16(23). https://doi. org/10. 3390/ijerph16234858

Lukaski, H. C. (2004). Vitamin and mineral status: Effects on physical performance. Nutrition, 20(7–8), 632–644. https://doi. org/10. 1016/j. nut. 2004. 04. 001

Park, C. W. , & Torquati, A. (2011). Physiology of weight loss surgery. The Surgical Clinics of North America, 91(6), 1149–vii. https://doi. org/10. 1016/j. suc. 2011. 08. 009

Petering, R. , & Webb, C. W. (2009). Exercise, fluid, and nutrition recommendations for the postgastric bypass exerciser. Current Sports Medicine Reports, 8(2), 92–97. https://doi. org/10. 1249/jsr. 0b013e31819e2cd6

Sherf Dagan, S. , Goldenshluger, A. , Globus, I. , Schweiger, C. , Kessler, Y. , Kowen Sandbank, G. , Ben-Porat, T. , & Sinai, T. (2017). Nutritional recommendations for adult bariatric surgery patients: Clinical practice. Advances in Nutrition: An International Review Journal, 8(2), 382–394. https://doi. org/10. 3945/an. 116. 014258

Stegen, S. , Derave, W. , Calders, P. , Van Laethem, C. , & Pattyn, P. (2009). Physical fitness in morbidly obese patients: Effect of gastric bypass surgery and exercise training. Obesity Surgery, 21(1), 61–70. https://doi. org/10. 1007/s11695-009-0045-y